Dawka promieniowania jonizującego
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Dawka promieniowania jonizującego przyjęta przez organizm jest najlepszym wskaźnikiem niebezpieczeństwa będącego efektem wystawienia na promieniowanie.
Dawkę promieniowania określa się w siwertach [Sv], milisiwertach [mSv] i mikrosiwertach [µSv]. Urządzeniem, które ją mierzy, jest dozymetr.
Poniższa lista zawiera przykładowe dawki promieniowania oraz ich efekty [źródło].
- prześwietlenie przedramienia -- 1 µSv
- używanie monitora CTR przez rok -- 1 µSv
- godzina lotu samolotem na wysokości przelotowej -- 2,5 µSv
- prześwietlenie dentystyczne -- 5 µSv
- średnia dzienna dawka promieniowania tła w Warszawie -- 6 µSv
- prześwietlenie klatki piersiowej -- 20 µSv
- roczna dawka wskutek mieszkania w betonowym budynku -- 70 µSv
- roczna dawka promieniowania emitowanego przez potas zawarty w ludzkim organizmie -- 390 µSv
- mammogram -- 400 µSv
- średnia roczna dawka promieniowania dla mieszkańca w Warszawy (od promieniowania tła) -- 2 200 µSv = 2,2 mSv
- tomografia klatki piersiowej -- 7 mSv
- maksymalna roczna dawka promieniowania dopuszczalna dla pracownika amerykańskiej elektrowni atomowej -- 50 mSv
- najmniejsza roczna dawka promieniowania wiążąca się z wpływem na ryzyko zachorowania na raka -- 100 mSv
- dawka powodująca objawy choroby popromiennej (jeśli w krótkim czasie, zmienna) -- 400 mSv
- ciężka choroba popromienna, prawdopodobna śmierć -- 2 000 mSv = 2 Sv
- dawka, która w większości przypadków powoduje śmierć ofiary -- 4 Sv