Tradycyjny survival
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Tradycyjny survival jest tą odmianą sztuki przetrwania (survivalu), która powstała jako pierwsza. Koncentruje się on wokół zapewnienia bezpieczeństwa i przeżycia w nietypowych dla człowieka warunkach:
- na morzu w szalupie czy tratwie ratunkowej, po zatonięciu statku,
- w lesie, po zgubieniu się na wycieczce,
- na pustyni lub w górach, po katastrofie samolotu,
- w środku zamieci śnieżnej, po awarii samochodu.
Tradycyjny survival przekazuje m.in. następujące umiejętności:
- rozpalanie ognia bez użycia zapałek i zapalniczki, za pomocą krzesiwa, przez pocieranie patyków, itd.,
- pozyskiwanie wody pitnej oraz jej uzdatnianie,
- polowanie na zwierzęta, zastawianie sideł, oprawianie zwierzyny,
- budowa zaimprowizowanego schronienia, etc.
Podstawowe zasady survivalu[edytuj]
Zasada trójek[edytuj]
- Temat omówiony szczegółowo w artykule Zasada trójek.
Zasada trójek wskazuje kolejność zaspokajania podstawowych potrzeb, aby zacząć od tych, które zagrażają najbardziej. W myśl tej zasady (w najbardziej podstawowym kształcie), człowiek jest w stanie przeżyć:
- 3 minuty bez tlenu,
- 3 godziny w złych warunkach pogodowych, bez odpowiedniej odzieży lub schronienia,
- 3 dni bez wody,
- 3 tygodnie bez jedzenia.
STOP[edytuj]
Skrót STOP odnosi się do pierwszych liter kolejnych słów, wskazujących postępowanie w sytuacjach awaryjnych:
- Stop -- zatrzymaj się, przestań robić to, czym się zajmujesz,
- Think -- pomyśl,
- Observe -- rozejrzyj się, dowiedz się, co się dzieje w okolicy,
- Plan -- zaplanuj dalsze działania.
Zasada ta ma pomóc opanować emocje i wypracować rozwiązania w sytuacji, w której wydaje się ich nie być.